طراحی شبکه چیست؟
عبارت “طراحی شبکه” به نحوه ی برنامه ریزی و ساختار زیرساخت شبکه اشاره دارد.
مرحله ی طراحی شبکه معمولاً توسط متخصصان طراحی شبکه ، مدیران فناوری اطلاعات، مهندسان یا سایر متخصصان فناوری اطلاعات اجرا می شود. طراحی شبکه قبل از پیاده سازی کامل زیرساخت شبکه اتفاق می افتد.
طراحی شبکه فرآیند پیچیده ای است. که شامل ارزیابی و تعیین حدود برای شبکه ای است که باید پیاده سازی شود. فرآیند طراحی معمولاً در قالب یک نمودار شبکه مشخص می شود که طرحی برای اجرای فیزیکی شبکه است. طراحی شبکه معمولاً شامل ساختار کابل کشی، نقشه منطقی شبکه مورد اجرا، تعداد دستگاه های شبکه، نوع دستگاه های شبکه، مکان دستگاه های شبکه، ساختار آدرس دهی IP و معماری امنیت شبکه است.

اهمیت طراحی شبکه
از آنجا که طراحی شبکه به عنوان پایه ای برای نظارت موثر شبکه عمل می کند، به طور مستقیم توانایی شما را برای حفظ کیفیت خدمات نشان می دهد. در صورتی که درک جامعی از نحوه ی تناسب اجزای شبکه با هم وجود نداشته باشد، حفظ کیفیت خدمات بسیار دشوار می شود. نقشه ی توپولوژی می تواند بینشی بصری از ساختار دقیق شبکه ارایه دهد.
نقشه ی توپولوژی درک عمیقی از نحوه ی ارتباط سخت افزاری را نشان می دهد. سرعت انتقال بسته ها و تأثیر این امر بر کیفیت خدمات مفید است. با ایجاد یک ساختار توپولوژی قوی، میتوانن شبکهای ایجاد کرد که از نقاط شکست منفرد جلوگیری کرده و گلوگاهها را به حداقل برساند. منظور از گلوگاه بخش هایی از سیستم هستند که مانع استفاده ی حداکثری از توان سیستم می شوند.
با استفاده از نقشه ی توپولوژی، شناسایی دستگاههای معیوب سریعتر، دقیقتر و کمتر استرسزا میشود. در شرایط بحرانی که نیاز به عیب یابی سریع است، طراحی شبکه بصورت موثر ونگاشت ( نقشه ی )توپولوژی می تواند تفاوت زیادی ایجاد کند.
آیا طراحی شبکه همان توپولوژی شبکه است؟
طراحی شبکه شامل فرآیندها و نتایج تجاری است.توپولوژی شبکه به طرحی اشاره دارد که از طریق نمودارهای شبکه مشاهده می شود، که اغلب نقشه های توپولوژی نامیده می شود. حلقه، زنجیره، درخت و مش چند نوع توپولوژی شبکه هستند.

فرآیند ایجاد طراحی شبکه چیست؟
نمودار شبکه به طور معمول محور فرآیند طراحی است. که نمایش بصری از شبکه را ارائه می دهد و اطلاعاتی مانند اتصالات فیزیکی را یکپارچه می کند. کمیت، نوع و مکان همه دستگاه ها و نقاط پایانی؛ آدرس دهی IP؛ و فرآیندهای امنیتی و معماری مواردی هستند که در نمودار شبکه نشان داده می شود.
هنگام ساختن یک شبکه از ابتدا، اولین قدم جمع آوری لیستی از تمام دارایی ها، نقاط پایانی، کاربران، دستگاه ها، شبکه های محلی و سایر عناصر شبکه است. تیم های فناوری اطلاعات این اطلاعات را در برنامه طراحی شبکه وارد می کنند تا اولین تکرار یک نمودار شبکه را ایجاد کنند.
هنگام طراحی برای محیطهای شبکه موجود، فرآیند زیرساختهای موجود را که باید در طول تولید و استقرار شبکه جدید حفظ یا اجرا شود، یکپارچه میکند. الگوهای استفاده و گردش کار موجود میتواند سلسله مراتب و توپولوژیهای شبکه جدید را که با همکاری تیمهای امنیت، محصول و تجربه کاربر در طراحی تکامل مییابد، اطلاع دهد.
قلب تمام طراحی شبکه، مدل شبکه OSI است که شامل هفت لایه است:
1-لایه فیزیکی
2-لایه پیوند داده
3-لایه شبکه
4-لایه انتقال
5-لایه جلسه یا نشست
6-لایه نمایشی
7-لایه ی کاربردی
وقتی صحبت از توپولوژی شبکه می شود، سطوح پایین مدل OSI مهم تر هستند، بنابراین این راهنما بر روی چهار لایه ی اول تمرکز می کند. دانستن اینکه این لایه ها چگونه کار می کنند به درک شما از نحوه طراحی شبکه کمک می کند.

1-لایه فیزیکی- اولین لایه ی مدل شبکه OSI
همانطور که از نامش پیداست، این لایه به تمام سخت افزارها و تجهیزات موجود در شبکه اشاره دارد که به صورت فیزیکی قابل مدیریت هستند. این لایه شامل رایانه ها، کابل ها، روترها، چاپگرها، لپ تاپ ها و هر چیز دیگری می شود. لایه فیزیکی سیگنال های بی سیم و الکتریکی را نیز در بر می گیرد. در سطح این لایه، مدیران فناوری اطلاعات یا طراحان شبکه باید بر اطمینان از اتصال مناسب دستگاهها و عدم وجود فاصله ی زیاد بین دستگاههای متصل تمرکز کنند.
این یکی از مهمترین لایه ها برای فرآیند طراحی شبکه است، به خصوص اگر شبکه ای را برای یک محیط بزرگ و در مقیاس سازمانی طراحی می کنید. مکان تجهیزات بر کیفیت خدمات شما تأثیر می گذارد.
2- لایه پیوند داده- دومین لایه در مدل شبکه OSI
نام دبگر این لایه پیوند منطقی است، واحدهای داده پروتکل یا PDU ها را که توسط لایه شبکه منتقل شده اند، می گیرد و آنها را برای انتقال توسط یک کانتینر آماده می کند. در یک شبکه سازمانی، اترنت معمولاً به عنوان کانتینر عمل می کند و اکثر ارائه دهندگان WAN از آن برای انتقال سرویس شما استفاده می کنند. این لایه همچنین توسط فناوری بی سیم (IEEE 802.11) و پروتکل Address Resolution استفاده می شود.
3– لایه شبکه- سومین لایه ی مدل شبکه OSI
لایه شبکه آدرس دهی منطقی و مسیر مستقیم هر ارتباط را مشخص می کند. نرمافزار و دستگاههایی که در سطح لایه شبکه کار میکنند بستهها را از یک منبع بازیابی میکنند و مسیری را که به مقصد نهایی خود طی میکنند تعیین میکنند. لایه شبکه داده ها را در حالت آماده برای انتقال به لایه پیوند داده تحویل می دهد.
4-لایه انتقال- چهارمین لایه ی مدل شبکه OSI
لایه ی انتقال وظیفه انتقال داده ها را بر عهده دارد. تمام لایه های قبلی در فرآیند آدرس دهی، مسیریابی و تحویل نقش دارند، در حالی که لایه انتقال نحوه تجزیه و تحویل اطلاعات را تعیین می کند. داده ها را بسته ها جدا می شوندو در صورت لزوم آنها را بر اساس جهتی که در حال حرکت هستند، قبل از ارسال به لایه شبکه، دوباره جمع می کند.
از آنجایی که شبکهها درعملکردهای تجاری امری حیاتی می باشند. تصمیمات طراحی که توسط متخصصان فناوری اطلاعات گرفته میشود میتواند پیامدهای گستردهای داشته باشد. شبکه ای با طراحی خوب و برنامه ریزی شده عملکرد بهتری خواهد داشت. ایمنتر و انعطافپذیرتر خواهد بود و عیبیابی آن آسانتر خواهد بود، و به راحتی مقیاسپذیر میشود و با فناوریهای آینده سازگار میشود.
برای آشنایی با نرم افزارهای طراحی شبکه اینجا کلیک کنید
انتقال اطلاعات آیریک ، با ایجاد دپارتمان های تخصصی، آموزش پرسنل مستعد و بکارگیری مدیران تمامی زیرساخت های لازم برای افزایش توان عملیاتی و ارائه خدمات بهتر و سریعتر به مشتریان خود را مهیا ساخته است. پیشنهاد میکنیم، از این فرصت پیش آمده استفاده کنید و به مجموعه کارفرمایان آیریک بپیوندید. تیم ما تمام تلاش خود را در راستای جلب رضایت دائمی و طولانی مدت شما کارفرمای گرامی بکار می بندد.