تفاوت بین پروتکل POP3 و IMAP
پروتکل سرویس ایمیل POP3 , IMAP
بسیاری از امور این روزهای ما بواسطه ایمیل یا نامه الکترونیکی ( Electronic Mail , aka. email ) انجام می شود. سلطه این فناوری بر زندگی الکترونیکی در حدی است که بسیاری از امور بدون آن بسیار زمان بر و گاه ناممکن خواهند شد. در این نوشتار بر آنیم تا برخی از اصطلاحات رایج در این فناوری را برشمرده و توضیحی مختصر بر آن بیفزاییم.
سرویس ایمیل یکی از قدیمی ترین و اولین سرویس ها در دنیای اینترنت می باشد و به این واسطه انواع بسیار زیادی از پروتکل ها در رابطه با سرویس ایمیل وجود دارد که بسیاری از آنها دیگر در دنیای امروز مورد استفاده قرار نمی گیرد و در این مقاله تنها به بررسی اجمالی 3 پروتکل پرکاربرد آن یعنی IMAP ، POP3 و Microsoft Exchange می پردازیم. پیش از آغاز بحث اصلی در خصوص تفاوت بین پروتکل های شناخته شده تبادل ایمیل ، گذاری بر رابط های کاربری خواهیم داشت.
Webmail
همانطور که می دانید برای ارسال و مطالعه ایمیل از دو نوع رابط استفاده می شود. یکی انواع ایمیل کلاینت ( Email Client ) که عمدتا تحت کامیپوتر desktop خود آن را راه اندازی می کنید و دیگری Webmail است که در واقع نوع تحت وب همان ایمیل کلاینت محسوب می گردد. در یک تعریف ساده، به نرم افزار و رابط هایی کاربری ایمیل که در محیط مرورگر بارگزاری می شوند Webmail گفته می شود. برای آشنایی با یکی از معروفترین Webmail ها می توانید به مقاله آموزش نصب راند کیوب ( Roundcube ) مراجعه نمایید.
عمدتا در عملیات روزانه چک کردن ایمیل شما با وب میل های شرکت های بزرگ روبرو هستید، چراکه غالبا سرویس های شناخته شده ایمیل از رابط کاربری اختصاصی خود استفاده می کنند. Gmail , Yahoo mail و Hotmail هر کدام بواسطه رابطی که در محیط مرورگر کامپیوتر خانگی یا اداری ما بارگزاری می شود ، به ما امکان نگارش و یا مطالعه ایمیل را می دهند.
Email Client
از طرفی برخی از ما بوسیله نرم افزار هایی که بر روی کامپیوتر هایمان نصب شده است اقدام به بررسی ایمیل ها می کنیم. نمونه هایی از این نرم افزار ها Microsoft Outlook و Thunderbird هستند. به این دسته نرم افزار ها Email Clients گفته می شود. Email Client ها و Webmail ها هر دو رابط هایی هستند که بواسطه آنها به Mail Server ها متصل شده و اقدام به تبادل ایمیل می کنیم. لذا می توان به هنگام استفاده از خدمات ارائه ایمیل Gmail یا Yahoo mail ، بجای بهره مندی از رابط کاربری آن که در مرورگر کامپیوتر ما بارگزاری می شود ، از نرم افزار Outlook و یا Thunderbird نیز استفاده کرد.
با اطلاعات اولیه در مورد کارکرد ایمیل کلاینت ها و سرویس های ارائه خدمات ایمیل می توانیم در ادامه به بررسی مهمترین پروتکل های مورد استفاده در سرویس های ایمیل بپردازیم.
پروتکل POP
POP کوتاه شده Post Office Protocol است. نسخه اول این فناوری تبادل ایمیل در سال 1984 به بهره برداری رسید و POP2 که نسخه دوم آن است در سال 1985. نسخه فعلی که آخرین ویرایش آن بوده و با نام POP3 شناخته می شود ، امروزه در حال استفاده است. محبوبیت این پروتکل در روزگاران گذشته بدلیل محدودیت امکان استفاده از اینترنت بود. در این پروتکل ایمیل ها از Mail Server به روی کامپیوتر کاربر بطور کامل دانلود شده و پس از آن کاربر به مطالعه آنها می پرداخت. بعبارتی یک فناوری Offline Email به حساب می آید. پس از عملیات دانلود ، ایمیل ها از Mail Server حذف می شدند. در نتیجه کلیه ایمیل ها تنها بر روی کامپیوتر کاربر موجود بوده و از هیچ محل دیگری قابل دسترسی نبودند.
پروتکل IMAP
IMAP کوتاه شده عبارت Internet Message Access Protocol می باشد. اختلاف بزرگ بین IMAP و POP در حذف نشدن نسخه اصلی ایمیل ها از Mail server است. لذا از هر محل دیگری و با هر Email Client و Webmail دیگری می توان اقدام به مطالعه ایمیل نمود. به عبارتی یک فناوری In the cloud به حساب می آید. ایمیل ها در Mail server باقی می مانند تا زمانی که کاربر اقدام به حذف آنها از Mail Server نماید.
دردنیای امروزی با توجه به عدم محدودیت استفاده از اینترنت و گسترش ابزار های بهره مند از این تکنولوژی ، POP به حاشیه رانده شده و IMAP پیروز این رقابت گردیده است. می توان نگارش یک ایمیل را که در محل کار ناتمام مانده است ، در تلفن اندرویدی خود پیش از رسیدن به منزل تمام کرد و پاسخ آن را در کامپیوتر شخصی مطالعه کرد.
Microsoft Exchange, MAPI, and Exchange ActiveSync
مدتی پس از آغاز اولین ویرایش IMAP و POP ، ماکروسافت پروتکل خود با نام MAPI که کوتاه شده عبارت Messaging API است را پایه نهاد. درقیاس با IMAP و POP پروتکل MAPI پیچیده تر و خارج از بحث ماست. MAPI به بیان ساده روش ارتباط بین اپلیکیشن ها و email client با Microsoft Exchange server ها می باشد و با روشی شبیه به IMAP اقدام به همگام سازی ایمیل ها ، دفترچه اطلاعات تماس کاربران ، تقویم و دیگر ویژگی ها بین Exchange Server و کامپیوتر شخصی کاربر و دیگر اپلیکیشن ها می کند. این فناوری همگام سازی را ماکروسافت با نام Exchange ActiveSync ثبت کرده است.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر با ما در تماس باشید
منبع : it.semnan.ac.ir
